Thursday, May 13, 2010

Paulius Juodišius (Lietuva) / პაულიუს იუოდიშიუს (ლიტვა) / Paulius Iuodishius (Lithuania)

***
ლიტველი მწერალი და ილუსტრატორი
***

-->
***

ლიტვა

***

***
-->
2006 წელს, პაულიუს იუოდიშიუსის კრებული გახდა საუკეთესო წიგნი, ”ახალგაზრდა მკითხველთა” ნომინაციაში. მიენიჭა ლიტვის ბავშვთა და ახალგაზრდული დეპარტამენტის საერთაშორისო ლიტერატურული პრემია…
***
--> Bucikiukas ir pabaisa
საბავშვო ლიტერატურა
გვერდების რაოდენობა
120
გამოშვების წელი
2009
გამომცემლობა Nieko rimto
ვილნიუსი







***
-->
აქ წარმოდგენილი წიგნი უნიკალურია იმით, რომ მკითხველი არამარტო კითხულობს, არამედ, აკვირდება თითოეულ სურათს, იწყებს გარკვეული დეტალების, აქსესუქრების შეფერადებას, გამოჭრა-შეწებებასა და მოდელირებას… რაც საშუალებას აძლევს შექმნას სამგანზომილებიანი სივრცე წიგნისეულ სივრცეში… აქტიურ მონაწილეობას იღებს შემოქმედებით მუშაობაში….
***


































































































*** *** ***






ბუციკი და საფრთხობელა



ბუციკი მდინარის შუაგულში, პატარა ნავში ცხოვრობდა. ის არც ხურო იყო, არც მეზღვაური და ხაბაზობაც არ ეხერხებოდა. მომცრო ნავს, ვარსკლავებიანი ცის მხარეს, მხოლოდ ერთადერთი ფანჯარა ჰქონდა. მაგრამ ბუციკი, როგორც ჩანდა, ამის გამო უხერხულობას არ გრძნობდა. პოეტები, ხომ ხშირად ვერაფერს ამჩნევენ გარშემო. რადგან ცხვირქვეშ, შეუჩერებლივ ბუტბუტებენ უცნაურ ლექსებს და სადღაც, ღრუბლებს, ვარსკლავებს და მურაბიან ბლინებს შორის ცხოვრობენ. ხშირად დაინახვდით მდინარის შუა ამოჩრილ ქვაზე მდგომ ბუციკს, რომელიც დრაკონებსა და პრინცესებზე შეთხზული ლექსების დეკლამირებით ერთობოდა. მართალია, მის ტყეში დრაკონები, უკვე კარგა ხანია აღარ არსებობდნენ და ახლომახლო, პრინცესებიც ძალზე ცოტანი იყვნენ, მაგრამ იმ ტყეში, ერთი საფრთხობელა ნამდვილად ცხოვრობდა; იგი, მართლაც რომ ყველასთვის საშიში, ნამდვილი საფრთხობელა გახლდათ. მის სამფლობელოში აუცილებლობის გარეშე ცხვირის შეყოფასაც კი ვერვინ ბედავდა. რა თქმა უნდა, გარდა ბუციკისა, ვინაც შუაღამის შემდეგ მშვიდად დადიოდა ხავსმოკიდებულ ტყეში და თავის ლექსებს ხმამაღლა გაჰყვიროდა. არფაზე დაკვრისას, საფრთხობელას შემზარავ ღრიალს, ვერც ამჩნევდა. სანამ, ერთ საღამოს, ტიმბერლიმბენის დაბადების დღიდან დაბრუნებისას, მძინარე საფრთხობელა გორგოდილას შემთხვევით ყურზე არ დააბიჯა. ამგვარი უხეშობა, ყოველ საფრთხობელას მოთმინებიდან გამოიყვანდა. საფრთხობელების უმეტესობას ხომ არ უყვარს, როცა მათი არ ეშინიათ და ყურზე ფეხს ისე აბიჯებენ, თითქოს ისინი უბრალო ჭაობის კურდღლები იყვნენ… საცოდავმა ბუციკმა იგი, რა თქმა უნდა, ვერ შეამჩნია და ყურზეც შემთხვევით დაადგა ფეხი. ის ხომ, იმ დროს გულადი რაინდი გახლდათ, _ ცოცხზე გადამჯდარი მიიხაროდა და თავზე ძველი ქოთანი ჰქონდა ჩამოფხატული. მაგრამ საფრთხობელებს, ასეთ რამეებს ვერ აუხსნი. მათი სამუშაო ასეთია; იყვნენ _გულქვები და უხეშები. -უუუუუ!..-ლპობაშეპარული კუნძიდან წამომხტარი გორგოდილა სოკოებს იფურთხებოდა. -
იკუკუ!-დაიყვირა ბუციკმა მისალმების ნიშნად. -
ალბათ საშიშია მარტომ ისეირნო, ასეთ უღრან ტყეში?-კბილების ღრჭიალითა და ხინკლისნაირი თვალების ტრიალით წამოიყიყინა გორგოდილამ.
-კი, ძალიან საშიში იქნებოდა…-ხალისიანად დაემოწმა ბუციკი,-მაგრამ საბედნიეროდ, მე თქვენ შეგხვდით.
-ასეთ საზარელ საფრთხობელას!-ჩაიხიხინა გორგოდილამ. -დიახ, ასეთ საზარელ, ლამაზ საფრთხობელას…-ჩაილუღლუღა რაღაცის გარითმვის მოსურნე ბუციკმა.
ბუციკს ტყეში გზა აებნა,
სუროს მახეში გაება,
შეშინდა, ენა დაება,
შნოიან საფრთხულს შეხვდა…
-რა სისულელეს ლუღლუღებ? რა სურო, რა მახე? შენ რა, ჩემი სრულებით არ გეშინია?!-დაიბნა საფრთხობელა და ბუციკს ყურთან მთელი ძალით დაუღრიალა-ხრუუფაფუუუუუ! -

ვაი, რა მშვენივრად ჟღერს, თქვენი ხმა,-პირადაპირ ჩანჩქერივით მქუხარებს. იცით, თუ მოისურვებდით, ოპერაში სიმღერას შეძლებდით. არიასაც მშვენივრად შეასრულებდით. ლიბრეტოს, ახლავე მოგისადაგებთ…
-რა ოპერა, რა არია? შენ რა, მართლა მთვარიდან ჩამოვარდი თუ ერბოთი გამოსკდი? ვერ ხედავ, რომ აქ უკაცრიელი ტყე და უკუნი წყვდიადია, უშავესი ყვავები… ჭაობის ჭანჭრობი, ღორახეები, ათასგვარი საშინელებანი და სხვა ოხრობები! აი, თავად წაიკითხე ბუმბამბილურ სარეკლამო რუქაზე.-საფრთხობელამ ტურისტული ბროშურა შეაჩეჩა.
-არა, რას ამბობთ?! აქ, ისეთი მომხიბლავი სიგრილეა, იმგავარი რომანტიკული ჩრდილები და ხავსით შემოსილი ქვიანი ბილიკები, რომ… თუმც, ცოტათი დახლართულებია… ხომ ვერ შეძლებთ ცოტათი გამაცილოთ. მეჩვენება პოემის მეორე ნაწილის შექმნისას, სადაც ელფებისა და გნომების ამბოხების შესახებაა მოთხრობილი, ცოტათი თემიდან გადავუხვიე…
-იცი შენ, თვალებდაყლეპილო ლაქლაქა, რომ შემიძლია შეგჭამო?
-იქნებ გშიათ? თავად, როგორ ვერ მოვიფიქრე, რომ გაგმასპინძლებოდით. თქვენ ხომ ჩემი სტუმარი ხართ… ახლავე, მომითმინეთ… ნეტა სად მიდევს? აქ, მე ორი, ძალიან გემრიელი მოცვიანი ბუტერბროდი მაქვს,-ბუციკმა ხელნაწერებიდან სურნელოვანი, ტკბილი პურის ორი ნაჭერი ამოიღო.
-ოო, მოცვი, რა ხანია მოცვი არ მიჭამია. დიდი ხნის წინათ, ბავშვობაში, როცა მე გვირილების მდელოზე ვცხოვრობდი, და არც ვიცოდი, საფრთხობელა რომ ვიყავი, დედიკოს ჩემთვის მოცვი მოჰქონდა. მე მათ მისი დიდი ხელისგულიდან ვაგროვებდი… ოო, ეს, ისეთი კარგი იყო.-აცრემლდა საფრთხობელა. და მან ფეხების ტყაპუნში დაიწყო ბუტერბროდის ჭამა.
-აჰ, როგორ მომხიბვლელად ტირიხართ. იტირეთ, იტირეთ, არ მოგერიდოთ. ცრემლები ალმასებივით გიბრწყინავენ ლოყებზე. მოდით, გაგაცილებთ -ხელკავი გაუკეთა ბუციკმა. -შენ, მე როგორ გამაცილებ თავკომბალავ, როცა შენ თავად დაიკარგე?-შეეკითხა მოცვით ტუჩმოთხვრილმა საფრთხობელამ.
-ნუ აღელდებით, პოეტები, თუნდაც გზა აებნეთ, მაინც აღწევენ მიზანს. ბოლოს და ბოლოს, იმას კი არა აქვს მნიშვნელობა, საით მივდივართ, მთავრია რომ მივდივართ. ბედი, სადმე მაინც გაგვიყვანს…
საფრთხობელამ იფიქრა, უკეთესია არ ვეკამათოო და მორჩილად გაჰყვა.
-კიდევ კარგი, რომ ახლა, არავინ არ მხედავს.-გაიფიქრა მან. და ბუციკიმა გზა იპოვა. მართალია იქამდე, ორჯერ ჭაობში მოადინა ზღართანი, ერთი სამჯერ ფიჭვსაც მიეხალა და ფეხიც იღრძო, მაგრამ მერე რა მოხდა, იგი ხომ მთელი გზა გატაცებით უკითხავდა საფრთხობელას თავის ლექსს. გორგოდილა კი ფრთხილად აყენებდა მას. სულის შებერვით აცლიდა წიწვებს, უსწორებდა წაღებს და ბუციკი, ვერავითარ უხერხულობას ვერ გრძნობდა, თავგამოდებით კითხულობდა თავის ლექსს. გორგოდილა კი, აღფრთოვანებით უკრავდა ტაშს და ოხრავდა. განსაკუთრებით მაშინ, როცა პოეტი მასთან, ანუ მშვენიერ საფრთხობელასთან შეხვედრას ასხამდა ხოტბას.


პაულიუს იუოდიშიუსი

ილუსტრაციები შესრულებულია ლინა ეიტმანტიტე-ვალუჟიენესა და პაულიუს იუოდიშიუსის მიერ


Lithuania - Wikipedia, the free encyclopedia

***
თემატური ვებ-გვერდები:
***
პაულიუს იუოდიშიუსი

Paulius Juodišius

Leidykla "Nieko rimto" - Paulius Juodišius

***
/\
"ლიტვის ქართველთა სახელით..."
ისტორიული მონაკვეთი;

დალი გოგეშვილი-იოდიშიენე _ Dali Gogeshvili-Iodishiene...

***
)(

გადაფურცლეთ წიგნები და ჟურნალები... ჯანრი გოგეშვილი, _ Look through books and magazines... Janri gogeshvili


//////////

()()()()()()()()()
***
***
free counters
***
-->

3 comments:

  1. http://fakty.ictv.ua/index/read-news/id/1432454#main

    ReplyDelete
  2. მოგესალმებით, ბატონო ჯანრი,
    დიდი მადლობა, რომ გამაცანით ეს ლიტველი ავტორი. მის შესახებ, სამწუხაროდ, არაფერი ვიცოდი. მომეწონა მისი ზღაპარი და შესანიშნავად ილუსტრირებული გამოცემა...

    წარმატებებს გისურვებთ!

    ReplyDelete

Followers

About Me

ჯანრი გოგეშვილი,_პროზაიკოსი, პოეტი, დრამატურგი, ესეისტი, პუბლიცისტი… /Джанри Гогешвили, _ прозаик,поэт, драматург, эссеист, публицист.../ Janri Gogeshvili,_ prosaist, poet, playwright, essayist, publicist…/Tbilisi,Georgia